Spektakl i modernizacja DLA KOLEKCJONERÓW

Książka opowiada o relacjach ideologii faszystowskiej i urbanistyki, związkach faszystowskiego projektu modernizacyjnego z procesem przebudowy miast.

Koncentruje się na zagadnieniu roli miast w faszystowskich strategiach zarządzania populacją, w przebudowie świadomości mieszkańców.

Bohaterem jest miasto jako mitotwórczy aparat wpływający w codziennym doświadczaniu na zbiorową wyobraźnię; miasto – sprawna maszyna ułatwiająca komunikację i „przepływ mas”; miasto – „zdrowy organizm”, istotny składnik programu kształtującego italiani nuovi; miasto – w „ziemiach zamorskich” wyrażające prawo do podbitego terenu, segregujące, podkreślające „kulturowe różnice”; miasto – przedmiot debaty, toczonej zarówno wśród przedstawicieli władzy, jak i w kręgu urbanistów, architektów, inżynierów, higienistów, statystyków.

Miasta produkujące, wychowujące, indoktrynujące, dające rozrywkę, wyrażające nowy ład polityczny, wzmacniające ustanowioną hierarchię, manipulujące pamięcią zbiorową.

Prof. Marta Leśniakowska w recenzji książki napisała:
„Autor skonstruował intrygującą narrację o regeneracyjnych procesach, jakie dokonywały się we Włoszech Mussoliniego  […] Odsłonięte zostały mechanizmy wytwarzania przez faszystowski reżim nowej przestrzeni jako reprezentacji „nowego Włocha”, zawłaszczania i przekształcania przestrzeni publicznej przy wykorzystywaniu, na równi, zastanych struktur miejskich, awangardy i nowoczesnych strategii agitacyjnych […] agresywnej propagandy”.

Książka zawiera blisko 300, w większości niepublikowanych, ilustracji, indeks osób oraz miejsc i obiektów, a także obszerną bibliografię.

przy zakupach od 120 zł – wysyłka kurierem za darmo

Autor: Filip Burno
OPRAWA: miękka
LICZBA STRON: 744
ISBN:
978-83-65455-10-9
978-83-64986-24-6
WYDAWCY:
Fundacja Kultura Miejsca
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Warszawa, 2016

Filip Burno (ur. 1977) Historyk architektury, adiunkt na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Specjalizuje się w historii architektury XIX i XX wieku, zajmuje się relacjami władzy i procesami urbanizacyjnymi, problemami kreowania polityki pamięci, a także wytwarzania przestrzeni w wyniku procesów modernizacyjnych w I poł. XX wieku. Opublikował m.in. Świątynie nowego państwa. Kościoły rzymskokatolickie II Rzeczypospolitej (2012).